به گزارش آذرباخیش حضرت مهدی (ع) آخرین منجی بشریت در طلوع فجر نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری متولد شدند. بنابه گفته منابع مختلف این روز، روز جمعه و برابر با ۱۲ مرداد سال ۲۴۸ هجری شمس بوده است. با برگردان تاریخ ولادت امام زمان به تقویم میلادی مشخص گردید که این روز مصادف با ۲۹ جولای سال ۸۶۹ میلادی است.

تاریخ ولادت امام زمان در سال ۱۴۰۰ برابر با روز دوشنبه ۹ فروردین ماه است.

لازم به ذکر است سال تولد آن حضرت را ۲۵۴، ۲۵۶، ۲۵۷ یا ۲۵۸ هجری نیز دانسته‌اند. این اختلاف ممکن است به دلیل پنهان نگه داشتن تولد آن امام بوده باشد.

ازدواج نرجس خاتون و امام حسن عسکری

حضرت مهدی (ع) فرزند امام حسن عسکری و نرجس خاتون از نوادگان قیصر روم است. مادر حضرت مهدی علیه السلام، دختر یشوعا فرزند قیصر روم بود؛ نام اصلی آن بانو ملیکه است که پس از ازدواج با امام حسن عسکری علیه السلام به نام‌های دیگری مشهور شد؛ مشهورترین آن‌ها عبارت‌اند از نرجس، ریحانه، صقیل، سوسن و حکیمه، که در این میان «نرجس» از همه مشهورتر است.

سیزده ساله بود که جدش  قیصر روم مراسم بسیار مجلل و باشکوهی ترتیب داد، تا او را به عقد برادرزاده‌اش در آورد؛ ولی بر اثر حادثه‌ای شگفت‌آور، تخت برادر زاده‌اش سرنگون شد و او در دم جان سپرد. پس از او بار دیگر مراسم مشابهی ترتیب یافت تا ملیکه به عقد ازدواج برادرزاده دیگر قیصر در آید، ولی او نیز به سرنوشت برادر خود دچار شد.

در همان شب، ملیکه در عالم رؤیا توسط رسول گرامی اسلام به عقد ازدواج امام حسن عسکری علیه السلام درآمد. از آن پس عشق و علاقه به امام حسن عسگری آن‌چنان در قلب ملیکه جای گرفت که او را از غذا و خوراک بازداشت. روز به روز حالش به ضعف و وخامت گرایید به‌طوری که پزشکان از بهبودی‌اش قطع امید کردند.

سرانجام بر اساس دستور امام حسن عسکری به صورت ناشناس به جمع اسرای روم پیوست و از سوی امام هادی توسط بشر بن سلیمان خریداری شد و به سامرا منتقل گردید. امام هادی، نرجس خاتون را به خواهرش حکیمه واگذار کرد تا احکام دینی را به او آموزش دهد.

در اواخر عمر شریف امام هادی، امام حسن عسکری با نرجس ازدواج کرد و در سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ حضرت امام مهدی متولد گردید.

چگونگی ولادت امام زمان

شب پانزدهم شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری، حکیمه به خانه امام حسن عسکری علیه‌السلام رفته بود. نزدیک غروب آفتاب تصمیم گرفت برگردد که امام حسن به او فرمود شب را در همان جا بماند چرا که قرار است مهدی علیه السلام متولد گردد.

حکیمه و نرجس خاتون آن شب با هم نماز خواندند، افطار کردند و آنگاه به رختخواب رفتند. پس از مدتی، حکیمه برای ادای نماز شب آماده شد ولی اثری از وضع حمل در نرجس خاتون مشاهده نکرد. سپس نرجس نیز از خواب بیدار شد و مشغول نماز شب گردید.

حکیمه همچنان در اضطراب به‌سر می‌برد و منتظر وعده خدا بود. کم‌کم نزدیک بود که شک و تردید او را فرا گیرد، که امام حسن عسکری او را باز داشت. نرجس خاتون در نماز وتر بود که حالش دگرگون شد. حکیمه می‌گوید: «در این حال پرده‌ای میان من و او مانع شد که دیگر نرجس را ندیدم. طولی نکشید که حجاب برطرف گردید و نرجس خاتون را دیدم که نوری از او می‌درخشید. آن نور به‌قدری شدید بود که جایی را نمی‌توانستم ببینم.

در آن حال کودکی را دیدم که صورت و زانوهایش را بر زمین نهاده، دو انگشت سبابه را به سوی آسمان بلند کرده و سخن می‌گوید: «شهادت می‌دهم که هیچ معبودی جز خدای یگانه نیست، تنهاست و شریکی ندارد؛ و شهادت می‌دهم که جدم رسول صلی الله علیه و آله و سلم خداست و پدرم امیر مومنان است.» آنگاه یکایک امامان را نام برد تا به نام خودش رسید. پس فرمود: «خدایا وعده‌ات را درباره من به انجام رسان. کار مرا به پایان برسان. گام‌هایم را محکم گردان و زمین را به وسیله من از عدل وداد پر کن.»

۱۱۴۸ سال از تولد امام عصر گذشته و هنوز وقت ظهور نرسیده است. آیت الله بهجت در وصف غیبت آن حضرت چه زیبا سروده است.