به گزارش آذرباخیش ماجرای حیرت‌آور و تأسف‌آمیز برخی از چهره‌های اجتماعی که حدود انسانیت و اخلاق را پشت سر گذاشته‌اند جای تأمل فراوان دارد.

البته فرخ‌نژاد پیشتر از این گفته بود ۸۰ میلیون نفر جمعیت ایران برای من اهمیتی ندارد، اگر خم به ابروی بچه‌ام بیاید! یکی از نشانه‌های سقوط اخلاق در هنر نیز همان هنگام اتفاق افتاد اما از سوی جامعه چندان جدی گرفته نشد.

حالا همین بازیگر در ایام اغتشاشات اخیر در نقش مأمور امنیتی جمهوری اسلامی در یک فیلم تحت حمایت بنیاد فارابی ایفای نقش می‌کند؛ فیلمی که در آن نشان داده می‌شود موصل چگونه توسط نیروهای نظامی ایران از چنگال داعش رهایی می‌یابد.

با اتمام آخرین سکانس ، حمید فرخ‌نژاد دستمزد میلیاردی خود را دریافت می‌کند، سپس بار سفر را می‌بندد و از کشور خارج می‌شود.

اما بخش دردناک ماجرا آن جایی است که این بازیگر همه مرزهای شرافت و انسانیت را زیر پاگذاشته، پس از خروج از ایران در آغوش دشمنان ایران می‌غلتد و در مذمت دیکتاتوری نیز در صفحه شخصی خودش خزعبلات می‌بافد!

اصلا خروج حمید فرخ‌نژاد از ایران به خودی خود چندان مهم نیست؛ او نیز می‌تواند به مشابه بسیاری از کسانی باشد که به دلایل گوناگون قصد مهاجرت موقت و دائم می‌گیرند.

مهم آن است که همه کسانی که برای هنر و فرهنگ این کشور دل می‌سوزانند به فکر راه چاره بیفتند و اجازه ندهند چنین افراد وطن‌فروشی به ثمن بخس آبرو و حیثیت مردم بزرگ ایران و نیز فرهنگ اسلامی و ایرانی را پیش چشم افکار عمومی دنیا و به خصوص مردم و نسل‌های جدید جامعه خودمان ببرند.

این اتفاقات صرفا تفسیر و معنای سیاسی ندارد؛ اگر علاقه‌مندان به فرهنگ دیر بجنبند و چنانچه این روند ادامه یابد چنین موجوداتی فرهنگ و هویت اصیل جامعه ایرانی را به تاراج می‌برند.

قضیه عجیب و غریب حمید فرخ‌نژاد هر چند صرفا یک علامت و رخداد است، اما نشانه آن است که نبض فرهنگ جامعه مطلوب کار نمی‌کند. به خاطر همین است که رهبر حکیم انقلاب در دیدار با دولت سیزدهم فرمودند: «در مسئله‌ فرهنگ و رسانه، به گمان بنده، ساختار فرهنگی کشور نیاز به یک بازسازی انقلابی دارد. ما مشکل داریم در ساختار فرهنگی کشور؛ و یک حرکت انقلابی لازم است. البته «حرکت انقلابی» یعنی خردمندانه و عاقلانه. معنای «انقلابی بودن» بی‌هوا حرکت کردن و بی‌حساب حرکت کردن نیست».

انتهای پیام/