به گزارش آذرباخیش ، شناخت چیستی، ابعاد، شیوه‌ها و ابزارهای جنگ ترکیبی نخستین گام در بازشناسی تهدیدهای بالقوه و بالفعل در این زمینه و چاره‌اندیشی برای مقابله با آنهاست. جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری موثر و جریان‌ساز در منطقه خاورمیانه و در عرصه بین‌المللی، همواره از ناحیه آمریکا و هم‌پیمانان آن در معرض انبوهی از تهدیدها قرار دارد؛ تهدیدهای چند وجهی که در چارچوب جنگ‌های هیبریدی یا جنگ‌های ترکیبی می‌گنجد.

جنگ ترکیبی و ابعاد آن

جنگ ترکیبی به راهبرد نظامی پیچیده‌ای اطلاق می‌شود که ترکیبی از نبردهای متعارف ، نامتعارف ، سایبری ، روانی و اطلاعاتی را در خود جای می‌دهد. جنگ اقتصادی ، حمله سایبری ، جنگ با نیروهای کلاسیک نظامی ، جنگ‌های نامنظم و چریکی، نیروهای ویژه ، جنگ اطلاعاتی و تبلیغاتی ، حمایت از نابسامانی‌ها و شورش‌های محلی و دیپلماسی، به عنوان هشت مولفه جنگ ترکیبی معرفی شده است.

برای شناسایی بهتر ابعاد جنگ هیبریدی به توضیح اجمالی و کلی در مورد هر یک از مولفه‌های آن می‌پردازیم. هر یک از این جنگ‌ها خود ابزارها و شیوه‌های متنوعی را در خود جای داده که به مرور زمان و گسترش عرصه ارتباطات، توسعه یافته‌اند.

۱- نیروهای ویژه گروهی از نیروهای مسلح هستند که آموزش‌های سختی می‌بینند و در عملیات‌ با ریسک بالا شرکت می‌کنند. عملیات مخفیانه ، جنگ‌های نامتعارف ، عملیات جاسوسی ، بازداشت یا کشتن افراد مهم و… از طریق نیروهای ویژه و حرفه‌ای در کشور هدف انجام می‌شود.

۲- حمایت از نابسامانی‌ها و شورش‌های محلی هم از دیگر ابزارهایی است که در جنگ‌های هیبریدی با موج‌سواری روی نارضایتی‌های داخلی و حمایت از آن با هدف تضعیف اقتدار و اضمحلال نیروی طرف مقابل به کارگرفته می‌شود.

۳- جنگ با نیروهای کلاسیک نظامی هم بخشی از جنگ هیبریدی است. جنگ نظامی نه تنها در نقطه مقابل جنگ هیبریدی قرار ندارد، بلکه بخشی از آن محسوب می‌شود، به این معنی که ممکن است همزمان از نیروهای کلاسیک نظامی برای پوشش بخشی از ابعاد چند وجهی جنگ ترکیبی به ویژه در حوزه سخت آن استفاده شود. رهبر معظم انقلاب فرمودند در مقابل این تهاجم ترکیبی و دسته‌جمعی ، نمی‌توانیم همیشه در موضع دفاعی بمانیم و ما نیز باید در زمینه‌های مختلف از جمله رسانه‌ای ، امنیتی و اقتصادی تهاجم ترکیبی کنیم که در این زمینه اهل فکر و اقدام بخصوص مسئولان، موظف به تلاش هستند.

۴- دیپلماسی به عنوان مکانیسمی برای اعمال قدرت نرم در عرصه عمل بخشی دیگر از جنگ هیبریدی است. دیپلماسی یعنی توانایی حضور در جوامع خارجی و اثرگذاری بر اذهان مردم از طریق بهره‌مندی از روش‌های ارتباط جمعی به گونه‌ای که دولت‌ها و ملت‌های دیگر تمایل مثبتی نسبت به کشور به کاربرنده دیپلماسی عمومی در ذهن خود احساس کنند و رفتار خود را بر این اساس سمت و سو دهند.

انتهای پیام/